12. hafta :(

9. haftadan sonra artmaya başlayan mide bulantılarımla beraber gelen halsizlik beni çok ama çok bitkin kıldı.

İlk hamileliğimde yaşamadığım şeylerdi bunlar.

Üstüne birde ortalıkta gezen salgın eklenince en sonunda hastaneye gidip serum almak zorunda kaldım. 

Mide bulantıları ve artan koku hassasiyetimle beraber yemek yiyemediğim için hiç ama hiç kilo almadım. 

Bu seferde acaba bebeğim büyüdü mü kaygısına düştüm. 

Bildiğim bir şeydi aslında ilk 12 hafta bebeğin sadece anneden beslendiği.

Bakalım ilerleyen haftalarda bizi neler bekliyor :)

Oğluma kardeş, evimize yeni neşe geliyor...

Ailemize yeni birey katılacağını öğrendiğimizde henüz 5 haftalıktı. 

Şaşkınlık, sevinç ikisini bir arada yaşadım. 

Minik bir prenses mi yoksa bir prens mi daha gelecek diye düşünürken,

oğluşum başladı bizim pembe bebeğimiz olacak demeye :)

O gün bugündür senin bir kız olacağını düşünüyorum.

Şimdi 9 haftalıksın.

Herşeyden önce salıklı ve mutlu olman bizim için çok ama çok önemli. 

Hoşgeldin hayatımıza :)

Pamuktan bir kale :)

Pamukkale'ye gittiğimizde tam da öğle saatiydi ve muazzam sıcaktı.
Sıcağa ve yola bakarak dedim ki: "Sanırım ben çıkamayacağım".
Sıcaktan çok etkilendim.
Zeminin beyaz yüzüme yüzüme vuruyordu. Gözlerimi dahi açamıyordum.
Haydi bir deneyim dedim yinede.
Başladık yürümeye.
Ayaklarım suya deyince çok iyi geldi. Bir de hakikaten pamuk hissi veriyor zemin.
Yürüdük yürüdük.
Eskilerde daha beyaz olan Pamukkale yine de çok güzeldi.
Bilin bakalım en çok kim mutlu oldu.
Oğluşum her bulduğu suya girdi.
Her suyun altına başını soktu.
Çıkmak istemedi.
Kendine kil banyosu yaptı resmen.
O an onun yerinde olmayı çok isterdim.
Yolunuz bir gün düşerse muhakkak gidin derim.