Aşkımızın "Öyküsü"

Hakan ile aşkımızın öyküsü bir ocak ayında başladı. 

Hem de 19 Ocak:)

Kızımızın da aslında 25 Ocak da doğması beklenen tarih.

Fakat biraz erkenci davranacak hanımefendi sanki.

Sezeryan olacağı için doktorumuz 19 Ocak da alabiliriz dedi. 

Aşkımızın başladığı tarih belki de minik kızımız Öykü'müzün doğum tarihi olacak.

Sağlıkla gel kızım:)

34. hafta

EEE biraz zaman olmuş yazmayalı.

Çok yoğun günlerin ardından gerçi çok da yavaşlamış sayılmaz ama biraz zaman bulabildim.

Bu zaman diliminde neler oldu.

benim mide bulantılarım geçti.  

Bir prensesimiz olacak.

Oğluşum kardeşinin varlığına iyice alıştı. 

Karnımı sevip "Abim canım benim, seni çok seviyorum" diyor.

Umarım bu sevecenliği doğunca da devam eder. 

İlk 12 haftanın ardından geçen mide bulantım ve açılan iştahımla beraber yavaş yavaş kilo almaya başladım.

32. haftaya kadar kendim bile hamile olduğumu unutacak kadar hareketliydim.

Sanki 32. hafta sihirli haftaymış.

ağırlığımı hissetmeye başladım. 

Kızım dönmüş olduğu için sık sık baskısını hissetmeye başladım. 

Bu arada 10. kilomu da almış bulunmaktayım.

32. hafta aktarma raporumu da aldıktan sonra zaman yavaşladı sanki. 

İki çocuklu hayatın nasıl olacağı konusunda duyduklarımdan ve gördüklerimden biraz yorucu olacağını hissediyorum.

Ama bir insanın kardeşinin olmasının nasıl güzel birşey olduğunu bildiğim için oğlumun bu duygudan eksik kalmasını hiç istemedim:)

12. hafta :(

9. haftadan sonra artmaya başlayan mide bulantılarımla beraber gelen halsizlik beni çok ama çok bitkin kıldı.

İlk hamileliğimde yaşamadığım şeylerdi bunlar.

Üstüne birde ortalıkta gezen salgın eklenince en sonunda hastaneye gidip serum almak zorunda kaldım. 

Mide bulantıları ve artan koku hassasiyetimle beraber yemek yiyemediğim için hiç ama hiç kilo almadım. 

Bu seferde acaba bebeğim büyüdü mü kaygısına düştüm. 

Bildiğim bir şeydi aslında ilk 12 hafta bebeğin sadece anneden beslendiği.

Bakalım ilerleyen haftalarda bizi neler bekliyor :)

Oğluma kardeş, evimize yeni neşe geliyor...

Ailemize yeni birey katılacağını öğrendiğimizde henüz 5 haftalıktı. 

Şaşkınlık, sevinç ikisini bir arada yaşadım. 

Minik bir prenses mi yoksa bir prens mi daha gelecek diye düşünürken,

oğluşum başladı bizim pembe bebeğimiz olacak demeye :)

O gün bugündür senin bir kız olacağını düşünüyorum.

Şimdi 9 haftalıksın.

Herşeyden önce salıklı ve mutlu olman bizim için çok ama çok önemli. 

Hoşgeldin hayatımıza :)

Pamuktan bir kale :)

Pamukkale'ye gittiğimizde tam da öğle saatiydi ve muazzam sıcaktı.
Sıcağa ve yola bakarak dedim ki: "Sanırım ben çıkamayacağım".
Sıcaktan çok etkilendim.
Zeminin beyaz yüzüme yüzüme vuruyordu. Gözlerimi dahi açamıyordum.
Haydi bir deneyim dedim yinede.
Başladık yürümeye.
Ayaklarım suya deyince çok iyi geldi. Bir de hakikaten pamuk hissi veriyor zemin.
Yürüdük yürüdük.
Eskilerde daha beyaz olan Pamukkale yine de çok güzeldi.
Bilin bakalım en çok kim mutlu oldu.
Oğluşum her bulduğu suya girdi.
Her suyun altına başını soktu.
Çıkmak istemedi.
Kendine kil banyosu yaptı resmen.
O an onun yerinde olmayı çok isterdim.
Yolunuz bir gün düşerse muhakkak gidin derim.

Tatiller hiç bitmese -2

Kuşadası ve Milli Parkın ardından Efes-Meryem Ana ve Şirince'ye gittik..
Hava çok sıcaktı.
Ama hepimiz aylardır tatil hasretiyle yanarken, sıcak bizi durduramadı.
Kendimden biraz korksam da sıcak konusunda, anlaşılan şu ki, kızım da gezmeye bayılıyor.

                                                               Efes

                                                                    Güzel insanlar

                                                                   Hiç yorulmadım :)

                                                                       Yakışıklı kociş

                                                                   Efes Selfiesi

                                                    Anne kedinin fotoğrafını çekeceğim

                                                       Bırakın beni kedilerin yanına gideceğim...

                                                                   Aaaaa İyi ki doğdun mumları ...

                                                                    Meryem Ana

                                                    Ben de hepimiz için güzel dileklerde bulundum

                                                   Sıcaktan sonra buz gibi ayran süperdi

Tatiller hiç bitmese-1

Eyyyy tatil sen ne güzelsin.
Bu sene diğer senelerden farklı olarak Vahide ve Volkan ile gittik tatile.
Oldukça keyifliydi.
Oğlum için de gayet güzeldi.
Kuşadasından başlayan tatilimizi Pamukkale ile sonlandırdık.
Evet biraz gezmekten yorgun düştük ama olsun. Tam anlamıyla dolu dolu ve çok güzeldi.

                                                        Kuşadası Long-Beach

                                                    Oynamaktan yorgun düşen kuzu

Kuşadasın'da gün batarken

Yaramaz su kuşu

Vahide ve Volki

                                                              Muhteşem deniziyle Milli Park

Kum yoksa taşla oynarım:)

Sürprizzzzzzz....

Evet, size ve bize küçük bir sürprizimiz var.

Yeni bir can, yeni bir hayatın haberi.

Oğluma bir kardeş, ailemize yeni bir birey, yeni can, yeni yavrumuzun geldiğinin haberi.

Yani o fotoğraflarda gördüğünüz göbüş,  kilo aldığımın habercisi değil yeni bir bebeğin habercisi:)

Daha nice güzel senelere...

Hım canım, sevgilim, aşkım, arkadaşım, hayat arkadaşım ile 7. yılımıza girdik. 

Daha dün gibi tanışmamız.

Sen benim için bir arkadaşken eş oldun.

Nikah memurunun "Hakan bey ile evlenmeyi kabul ediyor musunuz" sorusunu duyup ama sorunun tamamını dinlemeden "Evet, kabul ediyorum, istiyorum" diye söylenebilecek bütün onay sözlerini söylememin üzerinden 7 sene geçti.

Bu yedi senede güzel mi güzel ama hepsi birbirinden güzel, acısıyla tatlısıyla, aşkla, sevgiyle, heyecanla geçirdiğimiz günlerimiz oldu.

Daha nice güzel günlerimiz olsun. 

Seni çok seviyorum 

Bugün günlerden sen:)

Canım Yavrum,

Bugün senin doğum günün:)

Nasıl çabucak geçti 3 sene.

Beni anlayan, dinleyen, yaramaz, şirin mi şirin, akıllı bıdığım,

küçük adamım İYİ Kİ DOĞDUN.

Büyüdükçe yüzünden gülümsemen hiç eksik olmasın.

Sağlıklı, mutlu ve huzurlu yaşların olsun.

Seni çok seviyoruz:)

Anne Günü:)

Bugün oğlumun deyişiyle Anne Günü:)
3 yaşında olan küçük meleğim
"Anne günaydın, bak sabah oldu. Güneş doğdu" deyip, beni uyandırdı.
Yanağıma bir öpücük kondurdu.
Sonra da odadan bir çiçek alıp "Anne, anne günün kutlu olsun" dedi.
Anneme küçükken hediye aldığımızda neden ağlar diye düşünürdüm.
"Anne olunca anlarsın" derdi.
Evet canım annem seni anlıyorum hem de her konuda.
Bütün annelerin, anne olmayı isteyenlerin, ruhunda yüreğinde anne olmayı bilenlerin,
doğurmadan da anne olmayı başaran güzel yürekli, yüreği sevgi ile dolu bütün kadınların
ANNE GÜNÜ KUTLU OLSUN.

Gülümse...

Canım yavrum, yüzündeki gülümseme hiç eksilmesin.

Kimse senin yüzünü astırmayı başaramasın.

Şimdi küçük bir çocuksun, günler geçtikçe büyüyeceksin elbet.

Ama içindeki çocuk hiç büyümesin.

Heyecanlarını, umutlarını ve mutluluğunu hiçbir zaman kaybetme küçük meleğim...

Bugün çok üzgünüm...

Bugün çok üzgünüm hem de çok....
Bir annenin daha yüreği yandı
Bir annenin daha içinde hiç dinmeyecek bir acı olacak.
Küçücük bir çocuk, bir daha asla koşamayacak...
Annesi ona sarılamayacak...
Vicdanını kaybetmiş insanların olduğu bir ülkede yaşıyorum.
Evlatlarını kaybetmiş annelerle dolu hem
de.
Haksızlıkların, adaletsizliğin ve vicdansızların yaşadığı bir ülkedeyim.
Yarınların umutları olan çocuklar, insanlar ölmesin artık :(

Annemi çok seviyorum çünkü...

Benim küçük oğlum büyüdü de kitaplar okumaya başladı.
Bazı kitapları her gün okuyor ve bize okutuyor.
Okumayı bilmeyen küçük kuzum, biz o kitabı okurken neler söylediysek aynen bizi taklit ederek kendince okuyor.
Tabi bazen benim elimdeki kitabı alıp "Hadi sen benimkini oku, ben büyük kitabı okucam" da diyor.
 Gerçi elindeki kitap "Semerkant" olsa da ağzındaki emziği çok ciddi bir tavır sergileyemiyor benim gözümde:)

 Oğluşumun okumayı en sevdiği kitaplardan bir tanesi de "Neden Annemi Çok Seviyorum" isimli  kitap.
İçindeki çizimler oldukça başarılı:)

Annelerin neden çocukları çok sevdiği, annelerin çocukları ile neler yaptığı anlatılıyor bu kitapta.

Ben de bu kitabı çok seviyorum. 

Benim akıllı bıdığım, bu kitabı kendince okuyor, hatta yeni şeyler de uyduruyor.

Geçenlerde öyle bir laf etti ki hala yüreğimdeki o sızı taze.

Sayfaları çevirdi, çevirdi. Sona geldi ve bana dönüp " Annemi çok seviyorum, çünkü annem işe gidiyor"

Beni çok üzdü kuzumun ağzından bunu duymak.

Çünkü annesinin işe gitmesi, annesinin yavrusu ile oynaması, sevmesi, ilgilenmesi, şarkı söylemesi gibi birşey olmuş oğlumun.gözünde 

Günlerdir aklımda bu söz:(

Keşke anneler yavrularının yanında en azından 2 yıl kadar kalabilse.

İstedikleri her an onlarla beraber vakit geçirebilse.

Büyüyen Sevgi....

Bugün koca bir adammış gibi davranan, minik yavrum seninle herşey o kadar güzel ki :)

Artık ben ve baban, senin anne ve baban olmaktan çok birer oyun arkadaşınız.

Uzun zamandır kendi kararlarını kendin vermeye başladığından beri sana istemediğin birşeyi yaptırmak o kadar zor ki:)

seninle oyun oynayan herkes senin arkadaşın:)

Vahide ablana " Vahidecim, aykadaşım hadi gel benimle oyna" diye çağırmaların karşısında o da büyük bir keyifle seninle oyunlar oynuyor.

Ama en büyük oyun arkadaşın çaydanlık eve komik ama çaydanlıklarla oyun oynamayı gelen misafirlerin karşısında çaydanlık vermeme savaşı yaşamayı sevecek kadar çaydanlık seviyorsun.

Geçici bir süreç olduğunu biliyorum. Bütün mantıklı davranışların ve benim sabırla sana anlatmalarıma rağmen çaydanlık aşkın çok büyük :)

Yaramaz kuzum her halin başka güzel:)