Şimdi yeni yeni alışmaya başlıyorum blog yazmaya:)
Bu yazılar daha önceden yazıp da kayıt altında tuttuklarım:)
Hamile olduğumu ilk öğrendiğim gün yazmıştım. Okudum yine aynı heyecanı yaşadım :)

"O günü dakikası dakikasına hatırlıyorum. İlerde bu yazıyı okuduğunda neler  hissettiğimi daha iyi anlayacaksın.

14 Ekimdi. O aralar pek keyfim yoktu. yaklaşık 10 gündür de sol kasığım ağrıyordu. Apandist mi, yoksa böbrek mi emin olmam lazımdı.

Ama annannen bizdeydi ona telaş etmeye gerek yoktu. O yüzden onun gideceği gün doktora gitmek en güzeliydi.Ama doktor hamilelik riskiniz var mı dediğinde "Hımmm bilmiyorum demekte hiç hoş olmayacaktı. eee bir test almalıyım diye düşündüm."

Öğle arasında arkadaşlarımla yemek planım vardı . Hem şemsiye de almam lazımdı. E bu arada test de alabilirdim. 

Yemek yemeden önce test aldım sonra yemeğimizi yedik. Ardından da şemsiyemi aldım :) 

Neyse sakin ama şüpheli bir şekilde geldim şirkete (SEBİT). Henüz kimsecikler yoktu.

E bir test yapayım dedim.

Aman Allahım o da neydi.

Gözlerime inanamıyorum, zangır zangır titriyordum.

Evet hamileydim.

İnanamadım 5 dk etkisinden çıkamadım. 

neyse birilerine söylemem lazımdı.

Babanı aradım ama dersteydi ve dersten çıkmasına en az 40 dk vardı. 

o arada birilerine söylemezsem heyecandan ölebilirdim.

Koşa koşa yukarı çıktım.

Asuman asuman diye bağırıyordum .

Tuvaletteymiş o da:)

Asuman biliyormusun dedim o da yoksa hamilemisin dedi :)

evvvvveeeeet hamileyim.

Çok mutluydum :)

Koşa koşa aşağı inip Tülay'a söyledim. 

Başta inanmadı. 

Yok canım falan filan derken ikna oldu.

O da çok şakındı:)

Sonra bu işi bir de doktorda netleştirmem gerektiğini düşündüm.

Evet doktordaydım. O arada babana dayanamayıp mesaj attım. 

O da çok şaşkındı.

Aslında ikimizde şoktaydık:)

Evet seni ilk kez 14 Ekim 2010 günü gördüm.

Çok ilginçti.

Çok mutluydum ve inanamıyordum.

Ben de bir anne olacaktım.

Eve giderken sürekli dolmuşta gülümsüyordum.

Dayanamadım 

Annanneni babannneni ve teyzeni aradım.

Sevincim paylaştıkça artıyordu.

Babana akşam söylemeyi planlıyordum ama dayanamamıştım işte.

Akşam yemek yedik senin gelişini kutladık :)

İşte  senin varlığını hissettiğim ilk gün. Senin bir erkek olacağını hissettim:)

Hatta hayal bile ettim. Küçük bir erkek, babasına benzeyen düz saçlı bir kuzucuk:)

O gece sabaha kadar mutluluktan uyuyamadım.

Yaklaşık 7-8 ay sonra artık 3 kişi olacaktık.

Seni öğrendiğim ilk günden itibaren çok ama çok sevdim canım yavrum.